IGALO - ISTORIJAT
Igalo je opština u gradu Herceg Novi u Crnoj Gori. Prema popisu iz 2003. bilo je 3754 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 3676 stanovnika). Ovo je grad koji se, iako sa Herceg Novim čini jedinstvenu gradsku celinu, može smatrati i posebnim naseljem. Naziv je dobilo po istoj reči grčkog porekla, koja znači „obala - plaža - žalo“.
Igalo je poznato kao turističko mesto, a zahvaljujući radioaktivnom - morskom mulju sa Blatne plaže - ili kako je još nazivaju Stara banja, centar je zdravstvenog turizma Crne Gore. Igalo je poznato i po neeksploatisanoj mineralnoj vodi nazvanoj „Igaljka“. Godine 1930. je izvršeno ispitivanje igaljskog blata u laboratoriji poznatog francuskog lečilišta Viši („Vichy“), koje je definitivno potvrdilo njegovu izuzetnu lekovitost, ali tek nakon Drugog svetskog rata, na inicijativu Mirka J. Stijepčića, koji angažuje dr. Svetozara Živojnovića realizovani su davno doneti planovi o osnivanju lečilišta u Igalu, koje je Odlukom vlade Crne Gore od 1.XI 1949. godine konačno i osnovano.
U Igalu se nalazi crkva Sv. Preobraženja gospodnjeg, iz druge polovine 17. veka, koja je bnovljena 1857. godine.
U naselju Igalo živi 2988 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 38,2 godina (37,1 kod muškaraca i 39,3 kod žena). U naselju ima 1300 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,88.
Stanovništvo u ovom naselju veoma je heterogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.
Iz Wikipedije, slobodne enciklopedije
